Same old song.....

Eg vandra meg ein runde i mi barndoms bygd (klisje) her um dagen, og det eg såg gleda meg storvegs. Den første garden (småbruket) eg kom til hadde ei trampoline nett utom døra, den andre garden (småbruket) hadde ei enda større trampoline utom nåva. Vaksne og born hoppa og helsa (som regel i omvendt rekkjefølgje..) på meg der eg gjekk forbi dei. Sola skein (sjølvsagt!). Eg gikk vidare og traff fleire kjende og kjære eg slo av kortare og lengre samtalar med - og vel heime sto utedøra på vid gap, og seks ungar gikk inn og ut, skratta og lo, vart svoltne og fekk mat - og soli skein..... Trampolinene vert nok tatt ned att om ei veke eller to, og brakt tilbake til heimstaden Oslo, eller i allefall austover ein stad - sjølvsagt. Så lever me på minna og håpet om at trampolinene får stå der permanent ein gong i nær framtid, når dei finn ut at her vil me bu meir enn berre i feriane. Her i denne flotte bygda, med dei kjekke naboane ; )

Livet er ingen kladd...

Har fundert litt over dette livet vårt, i lys av boka eg held på med: "livets uutholdelige letthet" av Milan Kundera. I motsetnad til eit måleri, t.d., finst det ikkje noko mulegheiter for å laga eit førsteutkast av livet - for deretter å justera ting undervegs som ein ønskjer anleis. Eit viskelær, som viskar ut det ein ikkje likar - det ein finn ut ikkje er bra - og som samstundes set oss tilbake i tid. Me kan ikkje "kladda" livet vårt før "the real thing"! Livet er her og no! OK, me kan endra kursen undervegs - men me ber med oss "bagasjen", alt det me har erfart tidlegare på godt og vondt. Når me står overfor val, som t.d. kva yrke me vil læra oss, eller kva livspartnar me skal satsa på, ja, då vel me ut ifrå den følinga me har der og då for kva dette valet vil innebera for oss framover. Me kan ikkje prøva det eine, for så å finna ut at kanskje det var det andre som var det beste - og gjera dette om. Nei, me er og verkar HER og NO! Dette er, om ein problematiserer (noko eg til tider likar å gjera..) litt frustrerande å tenka på - men, dette er LIVET!

To fine dikt.....

(Fritt omsett til nynorsk...)
Ein gong iblant
Ein gong i blant skulle ein ta seg tid til å gjera nær sagt ingenting.
La timane rusla litt sakte forbi og la tankane fly litt i ring.
Ein gong i blant skulle ein stoppa opp- utan føremål og utan grunn,
berre sitjae i fred med sin kaffekopp og berre "vera" ei lita stund.
Ein gong i blant skulle ein roa seg ned og sjå alt i litt større perspektiv -gi tankane tid til å dvela litt ved kva ein eigentleg vil med sitt liv.

Randi S. Nielsen

Ord over grind
Du går fram til mi inste grind, og eg går òg fram til di.
Innanfor den er kvar av oss einsam, og det skal vi alltid bli.
Aldri trenge seg lenger fram var lova som galdt oss to.
Anten vi møttest tidt eller sjeldan var møtet tillit og ro.
Står du der ikkje ein dag eg kjem fell det meg lett å snu
når eg har stått litt og sett mot huset og tenkt på at der bur du.
Så lenge eg veit du vil koma i blant, som no over knastrande grus
og smile glad når du ser meg stå her, skal eg ha ein heim i mitt hus.

Halldis Moren Vesaas