Masker, roller, rollespel og maskeradeball!

Det fins mange gode skodespelarar i Noregs land, og eg er ei av dei. Gjennom dagen og livet er det fleire roller som skal fyllast, rollespel som utspelar seg og masker som beskyttar. Med fare for å bruka høgtsvevande flokslar meiner eg me kan seia at livet består av mange scenar og rollespel, og at ektheita og det "å vera seg sjølv" møter utfordringar på fleire område. Av og til er det rett og slett for drøyt, og absolutt ikkje føremålsteneleg å ta heil ut "seg sjølvet" i ulike samanhengar..Ta jobben t.d.. Som sakeleg (!?) sakshandsamar skal ein handsama innkomande saker i høve lover og reglar og "normal" praksis på det aktuelle feltet. Så veit ein at vedkomande sak ein skal handsama er basert på lureri, og "testing av kor langt ein kan trekkja systemet", og det ein mest har lyst å skriva i vurderinga er: Vedkomande er ein jævla tosk som snor seg unna, og godtar seg då han veit han mest truleg og greier det.. Saka er for dum til at eg gidd bruka tid på å sakleg gi ei vurdering av den. Dette er meg sjølv, men dette er sjølvsagt ikkje føremålsteneleg å skriva i svarbrevet, så rolla som "god sakshandsamar" overtek plassen (på godt og gale). Følelsane våre er og av og til av ein slik art at det kan vera greit å kamuflera dei bak masker, for å beskytta både oss sjølve og omverda frå dei. Kor vidt ein tener på dette i det lange løp kan nok diskuterast, men det gjer ting enklare der og då. Masker, roller og rollespel er noko dei fleste av oss håndterer i større eller mindre grad, men verdien av å vera seg sjølv fullt ut bør etterstrebast, med ev. enkelte tilpassingar. For det er noko som seier at "målet heilagar middelet". Å le av ein dårleg vits, når det er sjefen som fortel den, og lønsforhandlingane er like rundt hjørnet...Dersom ein er trygg på seg sjølv, og kven ein er skal dette gå bra. Det vert verre dersom rollespela og maskene tek overhand i kvardagen, og ein misser grepet på kven ein eigentleg er og står for. Å ha "pusterom" der maskene kan leggjast vekk og der rollespela er underordna er viktig for "seg-sjølvet". Ta vare på dei!