Krisepakkar

Krisepakkar kjem i mange former no om dagen. Den økonomiske krisa har eskalert opprettinga av desse "krisepakkane", som skal demma opp, ev. utsetja, den fullkomne (uunngåelege?)KRISA. Men, korleis er dette eigentleg. Kan me veksa og veksa, industrielt, økonomisk og elles til det uendelege? Er det ikkje noko endeleg tak på denne veksten? Det trur eg nesten det er. Og "krisepakkar" hjelper kanskje ei stund, hindrar nokre prosent auke i arbeidsløysa, og staggar nedturen.... Men, ein må kanskje - i eit litt lenger perspektiv - ta inn over seg at fleire enn oss i den meir velståande delen av verda vil opp på eit meir "velståande nivå", at ressursane som ligg til grunn for vekst ikkje er uendelege, og at me må snu litt på korleis me forvaltar det me har rundt oss... Kanskje me kan greia oss med litt mindre? For som eg høyrde i eit interessant program her for ei tid attende: Det er ikkje jorda me må redda, det er faktisk oss sjølve - menneska - for jorda overlever alltids, med eller utan oss...